Ostatnio mój mózg zadaje mi takie jedno pytanie. Nie wiem skąd się ono wzięło i czemu akurat teraz. Dlatego ,że nie mogę narzekać na to jak mi się żyje z Setusem ? Może bardzo chciałabym zobaczyć jak to jest? Bo dwa merdające ogony to podwójna radość?

Jeszcze niedawno mój mózg pracował normalnie. Setus, szkoła... bla bla bla a potem wpadł w dziwny stan i myślał już tylko o tym jak to fajnie by było.... Najgorsze ,że nie przyjmuje do wiadomości żadnych negatywnych stron... pf nawet nie chce o nich myśleć tylko  sielanka się przewija. Wszystko jest tam tak piękne, dopracowane i wspaniałe  ,że ulegają jeszcze "myślące normalnie" strony umysłu i bach.

Chce się tak bardzo chce , iż zaczyna myśleć prawie tak jak kiedyś tyle ,że z drobną zmianą "ach jak fajnie by było teraz wyjść sobie na spacer z  ps(ami)em".
Na szczęście rozsądek mnie jeszcze nie opuścił i w chwili obecnej nie wyobrażam sobie życia z drugim psem ... chociaż mój mózg mówi też coś innego. Jeszcze nie czas, miejsce i wiedza.
A może  normalna kolej rzeczy ,że mając  psa da się go tak polubić ,iż zaczyna  myśleć o drugim  osobniku?
 Jak na razie mam psa ,z którym wiele się uczymy i ja i on. I to na pewno od jego/mojego poziomu edukacji będzie zależało czy mogłabym pozwolić sobie na drugiego psa.
Ale pomarzyć sobie można...Tak więc znów zostawię mój mózg z pytaniem
dlaczego chcę mieć drugiego psa ?!

No i lecimy z tym koksem. Powrót do szarej codzienności, nie zawsze kolorowej , w tym roku jeszcze bardziej mrocznej ;p   . Ale jesteśmy ,żyjemy i tak sobie ostatnimi czasy latamy jakoś trochę więcej za frisbee. Co się w sumie dziwić jedyna rzecz , która jest jak na razie jako taka dla nas dostępna. No bo ile filozofii w kupieniu kilku dysków i wspólnej zabawie. Nie ważne gdzie, w ogrodzie, na polu, w parku...bla bla bla można wszędzie i fajnie się przy tym bawić ;)
i mam moje wymęczone zdjęcia by Iza :D !!!    Blog   & deviantart